CONDUCTORES

CONDUCTORES

apud Gauterium, de Bellis Antiochenis, qui conductum praestant, i. e. salvum incolumemque aliquem ad locum destinatum deducunt. Διασώςαι et Α᾿νασώςαι Constantino Porphyrogen. de Administrat. Imp. c. 7. Luithprando in Legat. et Pachymeri, l. 10. c. 6. Unde Gallorum phrasis, Conducere aliquem, h. e. abeuntem deducere et comitari etc. apud Car. du Fresne, Glossar. Quod ius praestandi salvum conductum in Imperio Romano pars non minima Potestatis Communicatae Statibus Imperii, ut potestatem nempe faciant tuto eundi et redeundi, per vias publicas sui territorii, sive sint banniti, sive per ditiones peregrinentur. Hinc qui Conductus hôc munitos offenderint, crimen laesae Maiestatis incidunt. Sed et si, qui salvum dedit conductum, ipse offenderit, vel offendi, cum prohibere posset, permiserit datae fidei violatae reus et communi omnium odiô dignus habetur. Quod accidisse Ioanni Husso in Concilio Constantiensi, ex Historia eius notum. Vide Limnaeum, de Iure Publ.